خرس‌های رقصان (داستان واقعی آنها که دلتنگ زندگی تحت خودکامگی‌اند)

خرس‌ها، پس از به هوش آمدن، چند روز اول را در غاری کوچک می‌گذرانند که کارکنان پارک مخصوصا برای ‌آن‌ها کنده‌اند. به گفته‌ی ایوانف، خرس‌ها قبل از آن که آزاد شوند «باید به بوهای جدید، مکان‌های جدید و غذای تازه عادت کنند، پیش از آن‌که رهایشان کنیم، چند روزی بهشان فرصت می‌دهیم تا با این چیزهای جدید کنار بیایند.» آزادی برای خرس‌ها مثل شوک است، پس نمی‌شود یکهو از قفس آزادشان کرد و در جنگل به امان خدا ولشان کرد. باید چند روز فرصت داشته باشند تا با آزادی کنار بیایند، آزادی یعنی مخاطرات جدید، صداهای نو، بوهای نامنتظر، غذاهای نو. آزادی برای آن‌ها ماجراجویی بزرگی است.